دکتر نسیم توکل، کارآفرین و فعال صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات، در یادداشت ماه شماره 96 ماهنامه نسل چهارم نوشته است:
در آستانه سومین سال فعالیت دولت سیزدهمین هستیم و این روزها بازار نقد و بررسی عملکرد نیمه اول کار اجرایی دولت داغ است، نیمه ای که به تحلیل موافقان دولت به صاف کردن چاله های به جا مانده از دولت قبل گذشته و از اینجا به بعد قرار است اتفاقات کوتاه مدت و بلند مدتی را در حوزه اقتصاد شاهد باشیم و یا به تحلیل مخالفان، دولت به هیچ کدام از وعده های خود نرسیده و حتی شروع هم نکرده چون قابل اجرا نبوده است و حالا که نیمی از عمر دولت میگذرد و مردم شاهد عدم تحقق وعدهها هستند با فرار رو به جلو و بیان مشکلات به جا مانده از دولت قبل مسئله را به حاشیه می برد.
اما در این بین کارافرینان و اهالی کسب و کار همواره نه جزو قطعی مخالفینند و نه موافقین، هرچند به وظیفه اجتماعی خود عمل میکنند و در انتخابات شرکت میکنند، اما در زمان تمام دولتها با هر طیف سیاسی مجبور به کار کردن، حفظ شرایط و رشد خود هستند و جایگاهشان در داشتن کسب و کار و مدیریت وابسته به دولتها نیست، هر چند تصمیمات اجرایی دولتها مستقیم بر کسب و کار آنها تاثیر دارد.
در اینجا اگر قرار باشد به صورت کلی به نقد و بررسی عملکرد دولت سیزدهم در باب وزارت مهم ارتباطات و فناوری اطلاعات بپردازیم لازم است بازگو کنیم که در عصر دیجیتال این وزارتخانه و عملکردش مستقیم بر رفتار سایر صنایع و وزارتخانههای دیگر و حکومت تاثیر مستقیم دارد و نقش ارزنده ای را در این عصر برای پیشرفت یا پسرفت بازی میکند؛ هر چند درون گرایی وزیر و کم بودن ارتباطش با جامعه مدنی و تشکلها باعث شده کمتر در جریان جزییات مشکلات بخش خصوصی قرار گیرد و بحران سال 1401 و قطعیهای اینترنت و یا کاهش سرعت و اجبار استفاده از فیلترشکن و فیلتر شبکهها، خاطره تلخی در توسعه کسب و کارها ایجاد کرد، اما تا آنجا که به یاد می آورم هر وزیری نه تنها در بخش فاوا در همه صنایع بر روی موضوع خاصی تمرکز کرده و مسائل دیگر یا رها شده یا با حداقل برنامه پیش رفته است. طوری که هر وزیر فاوا از سال 80 را باید با یک برچسب خاصی صدا کرد، مثلا واعظی وزیر سخت افزار و تولید ملی، جهرمی وزیر استارتاپها و زارع پور را هرچند دوست دارند وزیر صیانت و فیلتریتگ صدا بزنند، اما چون این مقوله مسئله کشوری بوده و چندین ارگان در آن نقش دارند، این برچسب نمیتواند نشان از ویژگی این وزیر آکادمیک باشد، لذا وزیر فیبرنوری شاید بهترین اصطلاح است.
تا آنجا که به یاد دارم در زمان هیچ کدام از وزرا، این تعداد چهره جوان دانشگاهی علمی از دانشگاههای تراز اول ایران را در این وزارتخانه در پستهای بالا شاهد نبودیم، لذا اعتقاد دارم عملکرد فعلی این وزارتخانه حاصل خروجی دانشگاهها است که به صورت ایدیولوژیک در حال مدیریت آن برنامه است.
به نظر بنده وزارت خانه از حمایت استارتاپها و کسب و کارهای نوپا؛ حمایت تولید سخت افزار و نرم افزار و خدمات جا مانده و با تمرکز بیش از اندازه بر روی مقوله اینترنت در حال برنامه ریزی است و در کل امتیاز پایینی را از بخش خصوصی کسب کرده است. اگر قرار باشد پیشنهادی را به وزارت خانه بدهم آن است که در شش ماه دوم سعی کنند با حضور مستمر و جلسات با نهادهای مدنی، درد بخش خصوصی را درک و برای تک تک آنها چاره جویی کند هرچند اینترنت مقوله مهمی است، اما همه مشکل نیست.
انتهای پیام