دکتر مهدی ادیبان
پیشنهاد می شود دولت سیزدهم در برنامه هفتم توسعه با در نظر گرفتن بخش مستقل ارتباطات، مقدمات لازم برای حرکت به سوی حکمرانی همراه را پیش بینی نماید.

دکتر مهدی ادیبان، رئیس شورای سیاست‌گذاری، در سرمقاله شماره 86 ماهنامه نسل چهارم، آورده است:

رییس محترم مجلس شورای اسلامی، اخیرا با طرح موضوع حکمرانی و لزوم نوآوری در حکمرانی،  وعده بازنگری در برخی اجزاء و فرایندها را داده اند. طرح این موضوع فرصت مغتنمی است تا صاحبنظران و پژوهشگران حکمرانی همراه، مزایا و فرصت‌های استفاده از ابزار همراه در جهت حکمرانی و ارائه هر چه بهتر و بیشتر خدمات دولت به مردم را تبیین کنند. در این یادداشت تلاش می شود حکمرانی همراه به عنوان راهکار ضروری و البته کارآمد در پاسخ به برخی مشکلات موجود اشاره شود. امید است همکاران و پژوهشگران ابعاد بیشتری از این الگو را توضیح و تبیین نمایند.

1.ابزارهای همراه اکنون در دسترس اکثریت افراد جامعه قرار گرفته است. گسترش شبکه اینترنت و دستگاه‌های هوشمند در نقاط دور دست کشورمان و اکثر روستاها و شهرها، مقدمات لازم را برای طرح و توسعه حکمرانی همراه فراهم آورده اند.

2.ابزارهای همراه اکنون قادرند بخش اعظم خدماتی را که دولت‌ها با کمک سازمان‌ها و نیروی انسانی به مردم ارائه می کردند، بدون نیاز به مراجعه حضوری در اختیار جامعه قرار دهند. آموزش، بانکداری، قضا، کسب و کار، بهداشت و درمان و شهرسازی از جمله مهمترین نیازهایی هستند که ابزارهای همراه قابلیت انطباق و ارائه آنها را دارند. مهمترین امتیازات حکمرانی همراه عبارتند از، افزایش کارآمدی؛ کاهش هزینه ها با اجتناب از هم پوشانی و موازی کاری، افزایش گستره خدمات و سهولت خدمات، افزایش سازگاری با نیازهای آینده و ارتقاء شفافیت و کنترل پذیری.

3.ابزارهای همراه با تکیه بر سه اصل همگانی، همه زمانی و همه  مکانی، فارغ از مرزها و محدودیت‌های مکان، زمان و نیاز به مهارت یا دانش؛ عرصه ای مناسب، ارزان و سریع برای خدمات حکمرانی هستند.

4.درک  تفاوت حکمرانی الکترونیک با حکمرانی همراه از ضروریات برنامه ریزی و سیاستگذاری است. برخی برنامه ریزان، حکمرانی همراه را در تداوم حکمرانی الکترونیک می‌دانند از این‌رو همان راه و مسیر قبلی را با ابزار همراه ادامه می دهند، در صورتیکه حکمرانی همراه مبانی نظری عمیقا متفاوتی با حکمرانی الکترونیک دارد.

حکمرانی همراه مبتنی بر مفاهیم و اصول ویژه ای است که تجلی و ظهور آن مستلزم نهادها، فرایندها و ساختار و مقررات مخصوص به این پدیده است. از همین رو است که برخی صاحبنظران آنرا به انقلاب همراه یا انقلاب حکمرانی تعبیر کرده اند.

غلبه بر چالش‌های متنوع و پیچیده ای که در مسیر حکمرانی همراه نهفته است صرفا از طریق برنامه‌ریزی میان مدت و با شناخت همه ابعاد امکان پذیر خواهد بود. غلبه بر چالش‌های فرهنگی، مالی، فنی، قانونی و مدیریتی در گروه برنامه جامع با ضمانت اجرایی قاطع است.

5.روح حکمرانی همراه را تعامل و مشارکت  شکل می دهد، در حقیقت آرمان مشارکت و همکاری در این حکمرانی جامه عمل می پوشد. در حالت کلی چهار مدل تحول عمده برای دولت همراه وجود دارد:

•دولت با شهروندان یا G2C
•دولت با دولت یا G2G
•دولت با کسب و کار یا G2B
•دولت با کارمندان یا G2E

6. پیشنهاد می شود دولت سیزدهم در برنامه هفتم توسعه با در نظر گرفتن بخش مستقل ارتباطات ، مقدمات لازم برای حرکت به سوی حکمرانی همراه را پیش بینی نماید. در این مسیر لازمست تمامی دستگاه‌ها ضمن ارائه برنامه های خود در چهار مدل فوق، فرهنگ سازمانی، فرایندهای داخلی و ساختار اداری را در جهت مشارکت پذیری، نوآوری، شفافیت، سادگی و در نهایت کارآمدی بیشتر مورد بازنگری و اصلاحات اساسی قرار دهند.

انتهای پیام