دکتر امیرحسین دوایی در گفت‌وگو با خبرنگار ماهنامه نسل چهارم، اظهار کرد: زمانی که جویشگرهای بومی با نیازهای کاربران هماهنگی بیشتری داشته باشند، در آن زمان است که می‌توانند به ‌تدریج وارد عرصه اقتصادی شده و به بازار تجاری راه یابند. وی با بیان اینکه جویشگرهای بومی باید مزیت‌های بیشتری برای کاربران داخلی در مقایسه با جویشگرهای بین المللی داشته باشند، گفت: طبیعتا جویشگرهای بین المللی مثل گوگل، اطلاعات مکانی کاربران را دارند چون زمانی که بخش Location موبایل را فعال کنیم می‌توان محل فرد مورد نظر را شناسایی کرد، بنابراین این مزیت و در واقع مزیت اطلاعاتی مکان محور برای جویشگرهای بومی مزیت جدی ایجاد نمی کند.

دوایی ادامه داد: بحث اصلی در جویشگرهای بومی احراز هویت است و باید  در کشور یک مکانیزم احراز هویت غیرمستقیم ایجاد شود که جویشگرهای ایرانی فقط بتوانند هویت فردی که  جستجو می‌کند را در اختیار داشته باشند و نتایج جستجو را فقط برای فرد خاص با موقعیت خاص ارائه دهند که  نتیجه و پاسخی که از جویشگرهای بومی می‌گیرند پاسخی است که دارای دقت بهتر و متناسب با نیازهای فردی است که  جستجو می‌کند؛ البته این احراز هویت باید به گونه ای طراحی شود که در اختیار جویشگر بین المللی نباشد و در آن زمان است که کاربران جویشگران بومی افزایش پیدا می‌کنند.

معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، گفت: بعد از افزایش تعداد کاربران واقعی می‌توان مدل‌های کسب‌وکار داشت و تا زمانی که تعداد کاربران افزایش نیابد نمی‌توان مدل اقتصادی تعریف کرد .

دکتر دوایی در عین حال تاکید کرد: اگر جویشگرها چشم به حمایت مالی دولت داشته باشند دچار بحران هویت می‌شوند.وی درباره اشتغال زایی مستقیم یا غیرمستقیم از سوی جویشگرهای بومی توضیح داد: جویشگر بومی در واقع هدایت گر نیاز مخاطبان به سمت جایی است که نیازشان تعریف می‌شود. وقتی جویشگر بومی ایجاد می‌شود مراجعه به ارائه دهندگان سرویس و محتوا از طریق جویشگر بومی زیاد می‌شود و وقتی مراجعه زیاد می‌شود به این معنا است که سایر بخش‌ها از جمله تجارت الکترونیکی و انواع و اقسام سرویس‌ها و خدمات رشد جدی پیدا می‌کنند و طبیعی است  جویشگرهای بومی اولویتشان این است که کاربران را به سمت تامین کنندگان داخلی هدایت کنند که این موضوع  در جویشگرهای بین المللی صدق نمی‌کند.

معاون فناوری و نوآوری وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات درعین حال بیان کرد: البته اینکه خود جویشگر یا مجموعــه ای که جویشگر را ساپورت می‌کند چه میزان اشتغالزایی ایجاد می‌کند عدد قابل توجهی نیست. مثلا جایی مثل گوگل با این وسعت کار، میزان اشتغالزایی که ایجاد می‌کند شاید قابل توجه نباشد، ولی تاثیر اقتصادی این جویشگر از نظر اشتغال زایی و ثروت افزایی در سایر بخش‌ها عدد بسیار بزرگی است، بنابراین باید به موضوع اشتغالزایی توجه کنیم.

وی در بخشی از سخنان خود اظهار کرد: کشورهای زیادی نیستند که در بحث جویشگر کار می‌کنند واین حرکت خوبی بود که در کشورمان شروع شد و اطلاعات خوبی نیز در اختیار جویشگران بومی است، اما جویشگرها باید به این موضوع توجه داشته باشند که هر چه قدر هم توسعه یافته باشند ماندگاری‌شان منوط به توسعه مداوم است و توسعه مداوم منوط به دارا بودن منابع مالی است که باید از حضور آن‌ها در فضای اقتصادی کشور به دست بیاید و از طرفی هر روز نیز سرویس خود را روزآمد کنند.

دکتر دوایی با بیان اینکه  بحث احراز هویت در رابطه با موضوع جویشگرها بسیار کلیدی است، تصریح کرد: احراز هویت ملی، اطلاعات مکان محور و محتوای موجود در جویشگرها مدل اقتصادی درآمدزا و خلاقانه را ایجاد می‌کند؛ همچنین از نظر غنای محتوایی، جویشگر مهم است که دسترسی به اطلاعات خاص نهادها و بخش‌های غیر دولتی در اختیارش گذاشته می‌شود و سازمان‌ها نیز همکاری لازم را انجام دهند.وی ادامه داد: خیلی از کشورها عملا هویت افراد را به صورت مجانی درون گوگل قرار می‌دهند و گوگل می‌تواند بر اساس اطلاعات شخصی فیدبک‌های بهتری برای مخاطب ایجاد کند، بنابراین ما باید به دنبال پیاده سازی سیستم‌هایی باشیم که در داخل کشور احراز هویت ایرانی برای جویشگر بین المللی ساده و راحت نباشد  که این منجر به افزایش کیفیت سرویس می‌شود.

وی با بیان اینکه اطلاعات مکانی، احراز هویت و محتوای جویشگران بومی باید براساس نیاز مخاطبان باشد، گفت: باید به این موضوع نیز توجه داشت که جویشگران بین المللی مثل گوگل در رابطه با موضوعات تکنولوژی، سخت افزار و یا نرم افزار، رتبه  بالاتری در مقایسه با جویشگرهای محلی دارند و در واقع  دارای امکانات بسیار زیاد بوده و حدود  40 دیتاسنتر در کشورهای مختلف داشته  و قدرت بالایی در اختیار دارند.

انتهای پیام